معبودا :

چگونه سر بالا بگیرم و به درگاهت بیایم و بگویم : الهی العفو ... که عفو و بخششت را می طلبم اما باز هم جلوی نفسم را نمی گیرم ؟

چگونه شرمسارت نباشم در حالیکه هر چه جور و جفا از من می بینی باز هم رشته ی مهر و دوستی ات را نمی گسلی و رهایم نمی کنی؟

چگونه ادعای بندگی کنم در حالیکه خود می دانم عبد تو نبودم و بنده ی نفس بودم؟

اما مهربان خالقم!

تنها چیزی که می توانم بگویم این است که با همه ی شرمندگیهایم ادعا می کنم که بنده ی تو هستم

و تنها کلامی برایت بگویم که نکند عمر به سر آید و این کلام را نگفته باشم :

خدایا! ساده بگویم ... دوستت دارم

و اینک دستم را بر آستانت بلند می کنم که دستگیرم باشی

تو همانی که من می خواهم . پس مرا همان کن که تو می خواهی

نظرات شما عزیزان:

khadijeh

ساعت18:26---12 دی 1395

[وب سایت]

در وصف خدا هرچه گوییم کم است اما او بزرگیست که کمترین را هم میپذیرد،عشقش روز افزون باشد در قلبمان،سپاس زیبا نجوا کردین با پروردگار

فرشته

ساعت13:52---4 آذر 1395

[وب سایت] - [ایمیل]

عالیهhttp://www.arzoonsara1.ir/sellers.aspx?rgm=feri_fa z

مائده

ساعت14:17---21 آبان 1395

[وب سایت]

بسیار زیبا بود. موفق باشید
پاسخ:ممنونم همچنین...

مونس

ساعت10:49---19 آبان 1395

قشنگ بود....خداست ديگر...عاشقان بسيار دارد...ومعشوق بسياري از ماست
پاسخ:ممنونم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: